Özellikle son çeyrek yüzyılda artış gösteren çevresel sorunlar, gezegenin ve sonraki nesillerin geleceği adına alarm vermektedir. Küresel boyuttaki bu krize karşı yine küresel olarak mücadele etmenin gerekliliği ortadadır. Bu bağlamda toplumun farklı kesimlerinin, özellikle çocukların, “çevre” konusundaki bilinci bu mücadele sürecinin önemli bir ayağını oluşturmaktadır. Bu çalışmada 7-9 yaş aralığındaki, yerel ve göçmen çocukların çevre algıları metaforik olarak araştırılmış, çıkan sonuçlara bağlı olarak başta çevre içerikli eğitim araç ve gereçlerinin hazırlanması olmak üzere pek çok alan için öneriler geliştirilmiştir. Bu kapsamda, Türkiye’de sığınmacı nüfus yoğunluğu açısından ilk sıralarda yer alan Şanlıurfa ilinde, merkezi iki ilkokul ve geçici koruma altında olan göçmen öğrencilerin yoğun olduğu periferden iki ilkokul olmak üzere toplam dört ilkokul seçilmiştir. Aynı zamanda yerel ve göçmen öğrencilerin verilerinin karşılaştırıldığı çalışmada, her okulun birinci, ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıflarından 25’er öğrenci alınmış, toplamda 400 öğrenci dahil edilmiştir. Araştırmaya katılan öğrencilere pastel boya seti ve resim defterleri dağıtılmış, öğrencilerden “çevre” denildiğinde “ne anladıkları?” ile ilgili bir resim yapmaları ve ilaveten çevre kavramının onlara “ne ifade ettiğini?” tek bir başlık cümlesi ile belirtmeleri istenmiştir. Son olarak elde edilen tüm sonuçlar, karşılaştırmalı değerlendirmelere tabi tutulmuştur. Çocukların çevre konulu resimlerinde; ağırlıklı olarak genel doğa, figür olarak kendileri, hayvan olarak kuş ve nesne olarak ise ağaç figürlerinin çoğunlukta olduğu görülmüştür. Bununla birlikte yerel ve göçmen çocukların resimleri karşılaştırıldığında; figürler, kullanılan renkler ve çizgisel gelişim düzeyleri bakımından önemli farklılıklar olduğu ortaya çıkmıştır.

Bu çalışma, Resim-iş Eğitimi Anabilimdalı’nda öğrenim gören 3. Sınıf Görsel Sanatlar öğretmen adaylarının Müze Eğitimi dersi kapsamında eğitici podcastler hazırlamasını içeren bir katılımcı eylem araştırmasıdır. Öğretmen adaylarının bilgi iletişim teknolojilerinin bir ürünü olan podcastleri kullanarak müzeleri etkin öğrenme ortamları olarak tasarlamaları bu araştırmanın genel amacı olarak ortaya konmuştur. Bu genel amaç çerçevesinde öğretmen adaylarının eylem modeli aracılığı ile müzelerde yer alan sanat eserleri üzerine eğitsel podcast’ler üretmeleri ve müzeleri etkin öğrenme ortamları olarak kullanabilme yönünde deneyim kazanmaları hedeflenmiştir. Geliştirilen eylem araştırması modeli Bassey’in (1988) üç soruya dayalı sekiz aşamalı eylem araştırması yöntemi ile harmanlanarak kurgulanmıştır. Veri toplama araçları ise nitel veri toplama tekniklerinden, doküman incelemesi, gözlem, yarı yapılandırılmış görüşme ve odak grup görüşmesi teknikleridir. Araştırma sonucunda öğretmen adaylarının eğitsel podcast hazırlama sürecindeki deneyimleri, Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi (TPAB) açısından yeterlilikleri ve eksiklikleri ortaya konmuştur.