Bu araştırma ile animasyon eğitiminde yeni ve güncel bir müfredat geliştirilmesinin ön aşamaları olan üç adımdan (sektör ihtiyaçları ve beklentilerinin belirlenmesi, endüstri trendlerinin analizi, var olan öğretim programlarının analizi) ilk adımın gerçekleştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla Türkiye’de faaliyet gösteren 10 animasyon stüdyosu ve yurtdışında faaliyetlerini sürdüren 3 animasyon stüdyosu olmak üzere toplam 13 stüdyo ya ziyaretler yapılarak anket ve görüşme uygulanmıştır. Araştırma modeli olarak nitel araştırma yönteminde tarama araştırması, veri analizi için ise betimsel analiz ve içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Türkiye’de çizgi film ve canlandırma alanında faaliyet gösteren animasyon stüdyolarının faaliyet alanları, sahip olduğu departmanlar ve departmanlara göre sanatçı/tasarımcı dağılımları, proje yönetim yaklaşımları açısından durumları ve istihdam edecekleri kişilerin eğitim seviyeleri ve sosyal-mesleki yeterliklerine dair görüşlerini, beklentilerini ve ihtiyaçlarına dair bilgilere erişilmiştir.

Son yirmi yılda yaşanan dijital dönüşüm, görüntü üretim ve görselleştirme tekniklerini hızla değiştirmiştir. Buna bağlı olarak görsel iletişim tasarımının gelişimi yeni bir ivme kazanmıştır. Uygulama ve Arayüz tasarımı, hareketli grafikler ve kinetik tipografi, logo ve fontlar, sanal gerçeklik, arttırılmış gerçeklik, bilgilendirme grafikleri veya veri görselleştirmeleri gibi örnekler görsel iletişimin programlama disipliniyle olan yeni bağlamına işaret etmektedir. Her ne kadar masaüstü yayıncılık önemini koruyor olsa da görsel iletişim tasarımı bilgisayar destekli tasarımdan kodlama destekli tasarıma doğru evirilmektedir. 

Bu bağlamda, kodlama becerilerinin geliştirilmesi görsel iletişim tasarımcıları açısından önemli bir etken haline gelmiştir. Fakat, kodlama alanın genişliği, öğrenilmesi gereken kodlama dili veya dillerinin türlerini ve kodlamanın görsel iletişim tasarımı alanına sağladığı olanakları belirsizleştirmektedir. Bu çalışma, kodlama becerilerinin görsel iletişim tasarımcılara sağladığı faydaları ve görsel iletişim tasarımında hangi kodlama dillerinin kullanılabileceğini araştırmıştır. Ayrıca çalışmada kodlama dillerinin kullanıldığı belli başlı görsel iletişim örnekleri de derlenmiştir. 

Atık malzeler birçok alanda ekonomiye yeniden kazandırılmak amacıyla dönüştürülmektedir. Atık malzemelerin ekonomik olduğu kadar eğitici yönünün de olduğu farkedilmiştir. Eğitim amaçlı kullanıldığında yaratıcı düşünmeye ve tasarım becerisine katkısı araştırmanın konusudur. Bu araştırmanın amacı; farklı alanlarda kullanılan malzemelerin görsel sanatlar eğitiminin “Sanat-Kültür İlişkisi, Farklı Kültürler-Yöresel Kıyafetler” konulu çalışmasında kullanılmasının öğrencilerin ürünlerinde tasarım ve yaratıcılık açısından oluşturduğu farkı ortaya çıkarmaktır. Araştırma evrenini öğretim 2016- 2017 yılı bahar döneminde öğrenime devam eden ortaokul öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışma örneklemi ise bu evrenden küme örnekleme yöntemi ile seçilen, 22 kız (% 61,1), 12 erkek (% 33,3), olmak üzere toplam 34 öğrenciden oluşmaktadır. Örneklem grubunu oluşturan öğrencilerin yaşları 13-14 arasında değişmektedir. Araştırmada ürünlerin değerlendirilmesi için araştırmacılar tarafından geliştirilen Ürün Değerlendirme Formu kullanılmıştır.

Araştırma amacına uygun olarak deneysel yöntemin kullanıldığı, statik grup karşılaştırmalı desen araştırmasıdır. Deneysel yöntemin kullanıldığı araştırmada sınıf ve cinsiyete göre gruplar arasındaki son test farkını ölçmek için bağımsız örneklem t testi uygulanmıştır. Araştırmanın güvenirliği sağlamak için değerlendirmeciler arasındaki korelasyon test edilmiştir. Korelasyon testi için Pearson Korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Bulgular: Deney Kontrol gruplarına göre tasarım ve yaratıcılık düzeyleri farkına ilişkin yapılan bağımsız örneklem t testi analizine göre ürünlerini farklı alanlarda kullanılan malzemelerle gerçekleştiren öğrencilerin kırtasiye malzemesi kullanan öğrencilere göre tasarım ve yaratıcılık puanları daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca yapılan analizde cinsiyet değişkenine göre tasarım puanlarında kızların lehine bir farkın mevcut olduğu, yaratıcılık puanlarında ise cinsiyete göre bir fark mevcut olmadığı bulgusuna ulaşılmıştır.

Mevcut bulgulara göre görsel sanatlar eğitiminde farklı malzemelerin kullanımının tasarım ve yaratıcılığı geliştirici bir etkisi olabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Bu araştırmanın amacı kadın sığınma evinde yaşayan kadınların yaşama dair kurdukları hayallerin resimlerine nasıl yansıdığını ortaya koymaktır. Araştırma tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın örneklemini Ankara Büyükşehir Belediyesinin Kadın Sığınma Evinde yaşayan 10 kadın oluşturmuştur. Araştırma verileri, kadınların hayallerim isimli çalışmasına örnek oluşturan on çalışmanın değerlendirilmesiyle elde edilmiştir. Resimler geliştirilen resim değerlendirme ölçeği doğrultusunda analiz edilmiş sonuçlar frekans ve yüzde olarak yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda şiddet gören, sığınma evinde yeni bir hayata başlayan kadınların en son okul yıllarında resim yaptıkları, yıllar sonra resim yapmanın onları mutlu ettiği, geleceğe dair kurdukları hayalleri resim yoluyla ifade ettikleri görülmüştür. Yapılan resimlere bakıldığında göze çarpan en önemli husus, yaşanmışlıkları benzer olan on kadının, kurdukları hayallerinde birbirine benzediği olmuştur. Hemen hemen hepsi mutlu bir yuva ve kendilerine ait bir evde yaşamayı düşleyen resimler yapmıştır.