Ülkelerin sanat ve kültür ortamına etki eden, estetik bilincin oluşturulmasına yön veren “Görsel Sanatlar Öğretmenlerinin” lisans eğitimleri ve aldıkları pedagojik formasyon dersleri bu mesleğin temelidir. Bu alanda sunulan lisansüstü programları, “Görsel Sanatlar Öğretmenliği” eğitim sistemi içinde önemli bir yere sahiptir. Bu eğitimin daha da başarılı olması için bu alandaki uygulamaları ve yenilikleri kapsayan birçok araştırmanın yapılmasına ihtiyaç duyulmaktadır.

Burada sunulan çalışmanın amacı Görsel Sanatlar alanında verilen pedagojik formasyon eğitiminin durumunu ve sorunlarını; ayrıca “resim-iş eğitimi” alanında verilen lisansüstü eğitiminin, üniversitelerdeki durumunu ortaya koymaktır. Bu amaç kapsamında sunuş sırasında özetlenen kişisel deneyimlerime ek olarak, alanyazındaki ilgili içerikler de incelemeye alınmıştır. Çalışma içeriğinde, ülkemizdeki üniversitelerin Görsel Sanatlar Öğretmenliği, bölüm internet-sayfaları taranmış, elde edilen bilgiler özetlenerek, konunun daha detaylı olarak incelenmesi gerektiği vurgulanarak, önerilerde bulunulmuştur.

Günümüzde küreselleşme ile birlikte her alanda karşılaşılan rekabet ortamı, sektör ile kurumların bu yapı içerisinde kalıcı olabilmek, büyümek ve sürdürülebilir olabilmek için üretimi veya hizmetlerini temel politika olarak sistematik, hesap verilebilir ve şeffaf hale getirmesine sebep olmuştur. Dünyada rekabet ortamında olan sanayii, ticaret, turizm vb. sektörler yanında eğitimi, araştırma geliştirmeyi, inovasyonu, kültür ve sanat politikalarını yönetme ve transfer etmeyi kendilerine misyon edinen hizmet sektörlerinden biri de üniversitelerdir. Türkiye’de farklı meslek gruplarının eğitimini veren yükseköğretim programlarında diğer sektörlerde başlayan sistematik ve profesyonel yaklaşım, 2000’li yıllardan itibaren kalite odaklı hizmet sunma, ulusal/uluslararası düzeyde rekabete açılma ve toplumsal değişime katkıda bulunma kapsamında akreditasyon çalışmaları ile yürütülmeye başlanmıştır. İç değerlendirmeyi de kapsayan ve bağımsız bir kuruluş tarafından yürütülen akreditasyonun altyapısını, yeterliliklerin ve kalitenin saptanması için oluşturulan nitelikleri yüksek standartlar oluşturmaktadır. Bu çalışmada henüz sanat ve tasarım temel alanlarına ait programların süreçlerini denetleyebilecek sistematik bir akreditasyon kuruluşunun olmamasından yola çıkılarak, oluşturulabilecek standartlar bütünü için benzer amaçlarla faaliyet gösteren kuruluşların süreç, içerik ve ölçütleri incelenmektedir. Ayrıca Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK)’nun hazırladığı yetkinlik raporu sanat ve tasarım alanlarında kalite ölçme ve ölçüt oluşturma süreçleri kapsamında analiz edilmiş, sürece katkı sağlayacak birtakım tespitler ortaya konmuştur. Çalışma bu özellikleri bakımından betimsel nitelikte bir araştırmadır. Araştırma için gerekli tüm veriler konu ile ilişkili elektronik ve yazılı materyaller üzerinden alanyazın taraması yapılarak elde edilmiş, ulaşılan yargısal sonuçlar önerilerle bir bütün halinde sunulmuştur.

Günümüzde küreselleşme ile birlikte her alanda karşılaşılan rekabet ortamı, sektör ile kurumların bu yapı içerisinde kalıcı olabilmek, büyümek ve sürdürülebilir olabilmek için üretimi veya hizmetlerini temel politika olarak sistematik, hesap verilebilir ve şeffaf hale getirmesine sebep olmuştur. Dünyada rekabet ortamında olan sanayii, ticaret, turizm vb. sektörler yanında eğitimi, araştırma geliştirmeyi, inovasyonu, kültür ve sanat politikalarını yönetme ve transfer etmeyi kendilerine misyon edinen hizmet sektörlerinden biri de üniversitelerdir. Türkiye’de farklı meslek gruplarının eğitimini veren yükseköğretim programlarında diğer sektörlerde başlayan sistematik ve profesyonel yaklaşım, 2000’li yıllardan itibaren kalite odaklı hizmet sunma, ulusal/uluslararası düzeyde rekabete açılma ve toplumsal değişime katkıda bulunma kapsamında akreditasyon çalışmaları ile yürütülmeye başlanmıştır. İç değerlendirmeyi de kapsayan ve bağımsız bir kuruluş tarafından yürütülen akreditasyonun altyapısını, yeterliliklerin ve kalitenin saptanması için oluşturulan nitelikleri yüksek standartlar oluşturmaktadır. Bu çalışmada henüz sanat ve tasarım temel alanlarına ait programların süreçlerini denetleyebilecek sistematik bir akreditasyon kuruluşunun olmamasından yola çıkılarak, oluşturulabilecek standartlar bütünü için benzer amaçlarla faaliyet gösteren kuruluşların süreç, içerik ve ölçütleri incelenmektedir. Ayrıca Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK)’nun hazırladığı yetkinlik raporu sanat ve tasarım alanlarında kalite ölçme ve ölçüt oluşturma süreçleri kapsamında analiz edilmiş, sürece katkı sağlayacak birtakım tespitler ortaya konmuştur. Çalışma bu özellikleri bakımından betimsel nitelikte bir araştırmadır. Araştırma için gerekli tüm veriler konu ile ilişkili elektronik ve yazılı materyaller üzerinden alanyazın taraması yapılarak elde edilmiş, ulaşılan yargısal sonuçlar önerilerle bir bütün halinde sunulmuştur.