Original article | International Journal of Research in Fine Arts Education 2023, Vol. 6(2) 116-130
Seçil Kartopu, Sare Şeyme Duran
pp. 116 - 130 | DOI: https://doi.org/10.29329/ugsead.2023.621.5 | Manu. Number: ugsead.2023.008
Published online: December 27, 2023 | Number of Views: 47 | Number of Download: 192
Abstract
Eğitim, toplumun kültürel değerlerini bireylere kazandırma süreci olarak kabul edilmektedir. Bu süreçte, bireyler yeteneklerini, becerilerini, tutumlarını, estetik anlayışlarını ve olumlu davranışları geliştirme şansı bulurlar. Bu bağlamda üniversiteler sadece akademik bilgilerin aktarıldığı kurumlar olmanın ötesinde, öğrencilerin kişisel ve profesyonel gelişimine katkıda bulunmak için çeşitli olanaklar sunmaktadır. Üniversiteler, öğrencilere yalnızca belirli bir alandaki bilgileri öğretmekle kalmayıp aynı zamanda geniş bir bakış açısı kazandırmak, pratik deneyimler sunmak ve sosyal becerilerini geliştirmeleri için bir ortam sağlamak gibi amaçlar taşıdığından üniversite öğrencileriyle yapılacak olan okul dışı etkinlikler, öğrencilere kendi yeteneklerini keşfetme, liderlik becerilerini artırma, sosyal ağlarını genişletme ve kendilerini daha iyi ifade etme şansı sunacaktır. Bu etkinlikler, öğrencilerin sadece teorik bilgilerle değil, aynı zamanda uygulama ve sosyal etkileşimle de öğrenmelerine olanak tanımaktadır. Üniversite-okul iş birliğine dayanan sanat ve eğitim ağırlıklı uygulamalı etkinliklerin yer aldığı bu araştırmada öğrenciler “Tasarım Atölye”, “Temel Tasarım”, “Çizim” ve “Animasyon” dersleri kapsamında öğrendiklerini bu çalışma ile hayata geçirmişlerdir. Okul duvarına yeniden bir karakter tasarımı yapmışlar, renklere karar vermişler, tasarımlarını, sanat elemanları ve tasarım ilkelerine uygun olarak düzenlemişler ve uygulamışlardır. Bu doğrultuda yapılan çalışmaların, üniversite öğrencilerimizin görüşlerine göre incelenmesi araştırmanın hedefidir. Araştırma nitel araştırma temelinde durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış “Öz Değerlendirme Formu” ve “Grup Değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Toplanan veriler nitel içerik analiziyle çözümlenmiş ve katılımcıların deneyimleri ortaya çıkarılmıştır. Bulgulara göre öğrencilerin bireysel olarak en çok boyama ve çizim konularında kendilerini başarılı gördükleri belirlenmiştir. Proje etkinliği sürecinde zaman yönetimi ve materyal yetersizliği gibi konularda zorlandıkları, ayrıca malzeme kullanımı, grup oluşturma, dikkat dağınıklığı ve ulaşım gibi konularda grup olarak zorlandıklarını ancak bireysel olarak zorlanmadıklarını ifade etmişlerdir. Aynı zamanda öğrenciler görüşlerinde, üniversitede öğrendikleri bilgileri etkinliklerde uygulamaya dönüştürmenin yararlı olduğu, görev paylaşımı ve iş birliği yapmanın önemi gibi konuları vurgulamışlardır.
Keywords: Sanat, Tasarım, Okul Dışı Eğitim, Etkinlik, Renklendirme
How to Cite this Article? |
---|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
References |
---|
Azizi, Leyla & Sassen, Remmer. (2023). How universities' social responsibility activities influence students’ perceptions of reputation. Journal of Cleaner Production. 417. 137963. 10.1016/j.jclepro.2023.137963. Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Demirel, F., Karadeniz, Ş., ve Çakmak, E. K. (2022). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. New York: Sage. Dağlı Ekmekçi, Y. A., Işık İnan, Ö. 2020. Gönüllülük faaliyetinde bulunan üniversite öğrencilerinin girişimcilik özellikleri, Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 55(1), 246-267 Fidan, N. (1996). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Alkım Yayınevi Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında okul dışı öğrenme etkinliklerini gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi. (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi. (Tez No: 339042) Külekçi,E., Özgan, H. (2015). Üniversite öğrencilerinin algılarına göre sosyal sorumluluk alanında görev alma nedenleri ve sonuçları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3(2), 1-15. Himmetoğlu, B., Ayduğ, D., Bayrak, C. (2020). Education 4.0: defining the teacher, the student, and the school manager aspects of the revolution. Turkish Online Journal of Distance Education. 21. 10.17718/tojde.770896. Işık, M. ve Erdoğan, A. (2020). Üniversite öğrencilerinin sosyal sorun çözme becerileri sürecinde öğrenci topluluklarının rolü: Süleyman Demirel Üniversitesi örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 23 (1), 240-256. Mohan Bursalı, Y. & Aksel, İ. (2016). Sosyal girişimciliğin genç aktörleri: üniversite öğrenci toplulukları örneği. Sosyal ve Beşerî Bilimler Araştırmaları Dergisi, 85-101. Öztürk, S., Torun, İ. & Özkök, Y. (2011). Anadolu'da kurulan üniversitelerin illerin sosyo-ekonomik yapılarına katkıları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (16), 145-158. Patton, M. Q. (2014). Qualitative research & evaluation methods: integrating theory and practice (4th Ed.). United States of America: Sage Publications, Inc. Peric, J. (2011). Student volunteering: a new path to personal growth and sustainable community development. European University for Voluntary Service (EUV), 1-17. Perez-Encinas, A., Berbegal-Mirabentb, J., (2022). Who gets a job sooner? Results from a national survey of master’s graduates. Stud. High Educ. https://doi.org/10.1080/ 03075079.2022.2124242. Priest, S. (1986). Redefining Outdoor Education: A Matter of Many Relationships. The Journal of Environmental Education, 17 (3), 13– 15.doi:10.1080/00958964.1986.9941413 Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. World Economic Forum (2023). Chapter 4: Expected disruptions to skilss. https://www.weforum.org/publications/the-future-of-jobs-report-2023/ |